Richard en Esther Travel
Augustus

Home

Wij | Planning | Dagboek | Kontakt | Gastenboek | Links

1 augustus

Vandaag rijden we van Turangi naar tongariro 'wairakei Thermal Valley'
We regelen wat bankzaken en komen langs Huka falls (wild water). Het is
ongelofelijk hoeveel water daar doorheen knalt. Je wordt er stil van. Ik
dacht dat we alle vormen van stromend water wel hadden gezien.

We rijden door en zien een vaag bordje 'Craters of the moon'. In de lonely
planet staat dat dit nogal geinig is en dus gaan we er heen. We rijden over
eenpad en voor ons zijn enorme stoomwolken te zien. We parkeren de auto
en het blijkt gratis entree te zijn. Uniek in nieuw-zeeland. We lopen naar
binnen en er is een keurig pad aangelegd. Het is werkelijk ongelofelijk.
Nog nooit zoiets eerder gezien (en geroken). Het is een grote valei met
gras. Uit de grond komen overal enorme stoomwolken. Water dat wordt verhit
en door alle gaten en kieren uit de grond komt. Hier en daar staat wat
modder
te koken en te sputteren. Overal hete stoom en een vreemde lucht. We komen
aan bij een enorme krater ontstaan door een enorme knal van water en stoom
dat alle aarde weg heeft geknald. ER is een bijzonder landschap te zien
in de krater... bijna zeg maar een landschap van de maan.... Hmmm dat hebben
we eerder gehoord op dat bord toch?
De lucht van zwavel is als van rotte eieren dus dat is duidelijk minder.
Maar echt, stoomwolken uit de grond zo groot als huizen is ongelofelijk.
En dit is 1 van de eerste dingen in nieuw-zeeland waarbij we echt met open
mond naar hebben staankijken.

Fantastisch dus en weer verder dan maar....We komen uit bij een Borefield
lookout. Ze maken hier gebruik van de vulcanische activiteit en proberen
de stoom om te zetten in energie. Het lukt ze ook nog aardig staat in de
boeken.

We slapen op een camping in de bush (wairakei)

2 augustus

VAndaag volgen we de weg Thermal Explorer Highway verder en komen langs
Aratiatia rapids. Het water is niet zo 'rapid' als we er aankomen. ER is
eigenlijk helemaal geen water in de rivier. Wel een enorme dam. Omdat deze
dam er voor zorgt dat de rivier niet meer zo spectaculair is wordt 3 keer
per dag de dam open gezet om touristen te laten genieten van de rivier
zoals hij was voor de dam.

De dam wordt open gezet na een enorme sirene. Het water dondert een
reservoir
in. Het water valt vervolgens van natuurlijk reservoir naar reservoir. Het
is een overdonderend gezicht. Ongelofelijk! WAt een herrie en wat een
kabaal.

We tuffen verder en komen langs Orakei Korako (hidden valley). Tja, geen
idee wat die in het hoofd hadden toen ze 20 dollar per persoon vroegen voor
een wandeling van een uur zonder gids. Niet gedaan dus.

We komen aan bij Waiotapu Thermal Area (The wonderland). HIer lopen we door
diverse stukken eigenlijk niet goed te vertellen stukken vulkanisch gebied.
Enorme poelen waar stoom uit komt. Gele kleuren (cristalvorming van zwavel),
witte kleuren (vraag aan je scheikunde leraar) en andere kleuren. Rivieren
langs naar eieren stinkende poeltjes. Overal stoom. In het midden de
champagne
pool. 40 meter breed ofzo en kokend heet. De bubbels komen eruit. Overal
rare kleuren en stoom. Het zonnetje geeft een raar gezicht aan het
landschap.


Uiteindelijk komen we aan bij de Mud pools. Modderpoeltjes op zijn hollands.
Pruttel de pruttel doet de modder en het spuugt modder de lucht in. Raar!

We komen aan bij Waikite valley Thermal pools. Wat maak je nog mee als je
je camper neer zet en je verteld wordt dat je gratis de zwembaden mag
gebruiken
van 39 graden ceclius. Het enige wat ze doen is het water uit de natuurlijke
bron halen en vervolgens via een lange baan laten afkoelen aan de lucht
totdat het 39 gradenis en dumpen het het bad in. Heerlijk! De hele avond
in gelegen. En de volgende ochtend wakker worden en het bad in lopen terwijl
nog niemand anders aanwezig is is heerlijk.

3 augustus

Vandaag weggereden nadat we nog 1 keer gebruik hebben gemaakt van de
heerlijke
en beste pools die ik ooit heb meegemaakt!
We gaan van Waikite valley naar rotarua (therm natuurlijke pools ).

Onderweg gaan we op aanraden van de Lonelyplanet een weg in wat niet verhard
is en waar echt helemaal niemand te bekennen is. We volgen het verhaal in
ons boekje en komen uit bij kerosene creek. De enige plek ter wereld waar
je nog kunt genieten van natuurlijk verwarmd water. Het water is zon 35
graden celcius. Je mag alleen niet met je op onder water aangezien er een
amoebe rond doolt die via je neus naar binnen wil en je dan af maakt zonder
dat ie je kent.
Midden in de winter in het bos je kleding uit doen en in je zwembroek duiken
terwijl het kippenvel op je lijf staat is tot daar aan toe. Maar dan het
water in..... Gek zou je zeggen. MIsschien wel maar 'doorkomen' is hier
wennen aan de hitte en niet aan de koude. Eenrivier verhit vanuit het
binnenste
van de aarde raar. De hitte schijnt te komen van de 2 botsende continentale
platstukken voor wie het weten wil. Zoek maar op als je het echt weten wil.
Eruit is daarintegen wel wat minder maargoed helemaal verwarmd van binnenuit
is het wel te doen.

We gaan naar Whakarewarewa, de Thermal vilage Hier leven de Maori's om hun
laatste restje cultuur bij te houden en de taal van de maori's te leren
aan de kids!
We zien hier voor het eerst gijzers spuiten. Enorme hoogte's van wel 20
meter!
Het dorp is bizar met natuurlijk weer stinkend hete baden (kost immers niks)
en een gat waar water in kookt. Hier koken ze ook gewoon lekker boven. Ooit
zijn er mensen geweest om de diepte en de warmte peilen. Het is niet gelukt
omdat de meetapparatuur aldoor smelt. Een bodemloze put tot nu toe dus!

4 augustus

Vandaag van rotorua naar tairua via gravel road.... Hele mooie rit,
slingerend
pad langs mooie stukken. 15 km/uur rijden en dan aankomen in Tairua en er
achter komen dat er niks te doen is.

5 augustus

Vandaag met onze camper van Tairua naar Manukau gereden. (voorstad vanAuckland).We hebben gezien (en het is ff terug dus eigenlijk weet ik niks meer) Hotwater beach. Een schitterend stuk strand waar je een gat kan graven en danlekker in natuurlijk verwarmd water kan dobberen. Hartstikke leuk maar nietgedaan. Het is immers winter en ik ga geen gat graven in de winter op hetstrand en Esther had daar ook geen zin in.

Vervolgens naar Hahei beach. Schitterende naam meer weet ik ookniet meer.Vervolgens naar Cathedral Cove. Wandeling daar niet gedaan omdat het regende.Van boven af bekeken. Erg leuk verteld Esther me net. Het is zoiets alsLondon Bridge in Australie (dus een rots met een gat onderaan).We slapen op een camping waar we later ook weer terug komen........

6 augustus

Vandaag gaan we van Manukau naar Whangarei. Dat was een prachtig stukje natuur zoals je overal in Nieuw zeeland hebt maarja, wij verwende apen zien de lol er al niet meer zo van in dus gaan we lekker doorkarren en in de

avond gaan we naar een FILM! Windtalkers voor wie het weten wil.

Om de enorme overvloed van vermaak van Nieuw zeeland helemaal compleet te

maken hebben we in een 2 dollar shop spelletjes gekocht zoals ... Mens erger

je niet en schaak. Jammer alleen dat Esther niet kan schaken en dat er verder

niemand is geintresseerd in schaak.

We slapen op een camping met een prachtig stukje beton en een stroomaansluiting.

Verder nog 1 camper gezien geloof ik maar daar zaten wat rare mensen in.

Misschien kunnen die wel schaken? Nee.....

7 augustus

VAndaag vanWhangarei naar Taurangia Bay gegaan. We bekijken hier: Paihia,

Bay of Islands, Matauri Bay. Heel erg mooi maar wel weer een klote weg (zoals

in heel NZ maar dan nog erger).

We slapen in Tauranga Bay. Een camping rechtstreeks aan het strand. Heel

mooi stukje om wakker te worden en uit je raam direct het strand te zien.

8 augustus

Dagje Tauranga Bay..... Wat doe je dan? Strand lopen. Rare rotsen bekijken.

Een weg zoeken naar een wandeling die werd aangeraden maar er niet was.

Schelpen zoeken, eten , slapen lezen. Kortom, succes met werken jullie daar!

9 augustus

Vandaag rijden we van Tauranga bay naar Dargaville. Hele mooie omgeving

wederom. Wat kreten die in ons notitie boekje staan later nog worden uitgewerkt:

Hokianga Harbour (Omapere)..

Vervolgens naar Waipoua (kauri forest). Hier zien we de kauri bomen. Enorme

oude bomen. We zien de four sisters. Dit zijn 4 enorme bomen die je nog

aan elkaar gestrengeld ziet. De omvang is enorm. De hoogte is onvoorstelbaar.

een boom van minstens 5 meter breed, de hoogte kan ik niet gokken omdat

ik het einde niet kan zien.

10 augustus

Vandaag van DArgaville naar Parakai gereden. We komen hier op een camping

met een Aquatic park! Geweldig lekkere grote zwembaden. Dus hele middag

lekker zwemmen (40 graden bad en 30 graden groot bad buiten).

11 augustus

We rijden weg van Aquatic park (snif) naar Auckland. Rondgelopen op camping

Manakau= zuid Auckland.

Weinig gedaan

12 augustus

Vandaag een spannende dag. We moeten onze 'granny' inleveren. Oftewel onze

camper. Met een stalen smoel de spullen ingeleverd en geklaagt over de niet

werkende koelkast en hoe goed we wel niet zijn dat we daar niet moeilijk

over doen. Het meisje was druk in gesprek met ons enheeft niet gekeken naar

deuken buiten. Ze leek meer geintresseerd te zijn in de binnenkant van de

camper. Tjakka 800 dollar terug op de creditcard gestort en dus geld terug.

Een gratis 'botsing' noemen we het dus maar. Is dit handig om op de website

te zetten?

15.40 vertrek van Auckland naar Sydney. We komen aan in Sydney (lokale tijd)

17:00. Nu weer 8 uur tijdsverschil met NL. Met shuttlebus naar Eva's gegaan.

We ontdekken een nieuwe 'pastaman' met goedkope internet en gaan eens ff

lekker tikken en zitten.

De shuttle bus is correct maar duurt echt belachelijk lang. Maarja, ze komen

ons ook weer afhalen voor het hostel als we moeten vliegen. Das dus wel

tof.

13 augustus

Vandaag sturen we onze noordpool outfit naar Hoorn omdat we vermoeden dat

het in china en zuid-oost azie niet zo koud is dat je een winterjas met

muts en sjaal nodig hebt.

We besteden de dag met bellen naar diverse locaties in Nederland. Verder

regelen we onze financien en mail per internet.

14 augustus

Vandaag tikken we onze verhalen voor de werkende klasse in Nederland en

voor ons zelf. De website wordt weer bijgewerkt.

We controleren onze vlucht met China airlines (wat weer eens perfect klopte). Shuttle bus bellen voor pick-up, proberen hostel te boeken in Hongkong, was gedaan, spullen pakken en even geestelijk voorbereiden op iets geheel anders. En natuurlijk een laatste flesje bier voor we vertrekken van van dit stukje aarde......

 

15 augustus
Voor de laatste keer werden we wakker bij Eva's. Om 8.30 uur zou de
shuttlebus naar 't vliegveld ons op komen halen, dus even rennen en vliegen:
douchen, inpakken, eten, nog even plassen (haha), uitchecken en daar was de
bus al. Hadden we dat trouwens maar eerder ontdekt die shuttlebus. Goedkoper
en tot aan de deur gebracht en weer opgehaald! Ach al reizende leert men,
zal ik maar zeggen. De shuttlebus bracht ons naar 't vliegveld (natuurlijk
zaten er weer Nederlanders bij ons in de bus op weg naar 't vliegveld, echt
Nederlanders heb je overal!). Na te hebben ingecheckt, vertrok ons vliegtuig
om 11.30 uur. Vaarwel Australie en op weg naar Taipei, waar we een
tussenlanding moesten maken voordat we verder konden naar Hong Kong.

Hallo allemaal,

Er staat ons een helse klus te wachten, namelijk de welbekende update van
het hele verhaal. Hier in Azie hebben we geen tijd, maar vooral geen zin
gehad om alles bij te werken en de achterstand is dan ook enorm opgelopen.
Niet te veel gezeur hierover, maar gewoon maar beginnen.

Goed China!!:

15 augustus
Voor de laatste keer werden we wakker bij Eva's. Om 8.30 uur zou de
shuttlebus naar 't vliegveld ons op komen halen, dus even rennen en vliegen:
douchen, inpakken, eten, nog even plassen (haha), uitchecken en daar was de
bus al. Hadden we dat trouwens maar eerder ontdekt die shuttlebus. Goedkoper
en tot aan de deur gebracht en weer opgehaald! Ach al reizende leert men,
zal ik maar zeggen. De shuttlebus bracht ons naar 't vliegveld (natuurlijk
zaten er weer Nederlanders bij ons in de bus op weg naar 't vliegveld, echt
Nederlanders heb je overal!). Na te hebben ingecheckt, vertrok ons vliegtuig
om 11.30 uur. Vaarwel Australie en op weg naar Taipei, waar we een
tussenlanding moesten maken voordat we verder konden naar Hong Kong.
In Taipei hebben we een tijdsverschil van 2 uur in vergelijking met Sydney
(met Nederland dus 6 uur). Om 18.45 uur plaatselijke tijd kwamen we aan in
Taipei. Voor ons was het dus al 20.45 uur en we waren al aardig verreist.
Het was dan ook niet echt leuk om te horen dat het vliegtuig, waarmee we
zouden vertrekken naar Hong Kong moest wachten I(op het vliegveld, waar we
op de heenreis een hele dag hebben rondgelummeld en waar niets te eten was;
niet echt de leukste ervaring!) op een ander vliegtuig (waarschijnlijk het
onze, want we hadden geloof iets vertraging opgelopen), waardoor we
uiteindelijk om 20.40 uur plaatselijke tijd vertrokken richting Hong Kong.
Om 22.00 uur plaatselijke tijd (voor ons was het inmiddels 24.00 uur) kwamen
we aan in Hong Kong, waar we verrast werden door de super efficiente manier
waarop alles verliep. Ik had al uitgezocht hoe we naar Kowloon konden komen
en alles liep precies zoals was vermeld in de Lonely Planet. Op het
vliegveld werden we al onderschept door de eigenaresse van een guesthouse
(Great Wall Hostel in Madison Mansion) in kowloon. Daar zijn we uiteindelijk
maar naartoe gegaan. Geen zin om nog naar iets anders te kijken, want voor
ons was het inmiddels een uur of een 's nachts. In de Citybus A21 naar
Kowloon, zaten we met open mond te kijken naar de schreeuwende reclame waar
Kowloon door overspoeld is. Echt niet normaal meer, flikkerende
uithangborden die tot halverwege de vierbaansweg komen (Nathan Road of
'Nathan Lood' zoals de Hong Kongers zeggen)die door Kowloon loopt. Bij
aankomst voor Madison Mansion stond er al een hyperactief vrouwtje te
springen voor de busingang met mijn naam op een stuk papier. Nou ja, mijn
naam.... een beetje vreemd gespeld, maar je kon eruit opmaken dat ze ons
bedoelde. De kamer was prima in orde, geen kakkerlakken en TV op de kamer!
Later bleek dat TV op de kamer meer standaard dan standaard is, maar dat
wisten we toen nog niet.
Moe maar voldaan zijn we in slaap gevallen.

16 augustus
Wakker worden in Hong Kong. Je kijkt uit het raam en je ziet: enorme flats,
waarvan je vermoedt dat ze elk moment in elkaar kunnen zakken. Natuurlijk
was dit toen we net wakker waren. Later weet je wel dat het best okee
gebouwen zijn het ziet er alleen van bovenaf erg armoedig uit, vies geworden
door het vele verkeer. In een van deze flats zat ook ons hostel. Na het
ontbijt zijn we door Kowloon gaan lopen. We hebben ons paspoort weggebracht
om het visum voor China te regelen en ook maar direct de trein naar Beijing
geregeld. Erika was daar, dus wilden we daar op tijd aankomen, zodat we nog
even lekker konden bijkletsen en natuurlijk Erika op de voet konden volgen
alsof we een tourgroep waren met een miss Guide, haha. Na het 'to
do-lijstje' te hebben afgewerkt, zijn we camera's gaan kijken. Echt overal
waar je loopt, heb je winkeltjes met de nieuwste camera's en als je vraagt
wat het moet gaan kosten, rollen je ogen bijna uit hun kassen van ongeloof.
Te mooi om waar te zijn, maar goed, je gaat het natuurlijk wel even testen
of het echt niet waar is. Heel wat aanbiedingen gehad, maar nog nergens op
ingegaan.
's Avonds weer een nacht in het Great Wall Hotel, maar overdag hadden we een
aanbieding gehad van een veel goedkoper hostel in hetzelfde flatgebouw, dus
morgen maar verhuizen.

17 augustus
Eerst verhuisd naar een ander hostel. De kamer was wel minder mooi, maar
leek goed genoeg. Let hier vooral op het woord 'leek' de rest volgt nog! We
konden vandaag ons visum voor China (ons paspoort dus) weer ophalen. Alles
liep op rolletjes! Daarna even cultureel naar Victoria Peak geweest. Dat is
een berg op Hong Kong Island, die uitzicht geeft op Hong Kong Island en
Kowloon. Er is natuurlijk nog veel meer te zien, maar die eilanden ken ik
niet allemaal bij naam. Bij het maken van een foto werd ik (ik denk voor het
eerst weer sinds een lange tijd) geconfronteerd met 'asiaten'. Terwijl ik de
knop van m'n fototoestel indruk doet zij haar handen eens even lekker naar
voren! Een erg leuke foto, geeft in ieder geval heel goed 'het gevoel achter
de foto' weer, haha. Natuurlijk weer langs camerazaken gelopen en nog een
gevraagd was het moest gaan kosten. Weer belachelijk lage prijzen en de
proef op de som gesteld om erop in te gaan. We hadden al gehoord dat de
camera's niet op voorraad waren en dat je soms wel een uur moest wachten tot
'het mannetje' terug was met een camera. Die camera was dan meestal niet
degene die je wel zou willen kopen! Na een half uur wachten zijn we maar
gewoon weggegaan. Echt heel irritant!
's Avonds toen we onze nieuwe kamer ingingen en het licht aandeden, bleek
dat we bezoek hadden van kakkerlakken. Ze liepen overal op ons bed, op de
muur, in de badkamer. Mijn tijdens deze reis opgebouwde assertiviteit kwam
weer eens goed van pas. De vrouw van 't hostel had alleen geen andere kamer.
Ze beloofde me dat we de dag erna een andere kamer zouden krijgen en meer
zat er ook niet in, je kunt moeilijk midden in de nacht de straat op gaan om
nog iets anders te zoeken. Een slechte nacht natuurlijk, want je hebt de
hele nacht 't idee dat die beesten over je heen lopen (wat ze vast ook
gedaan hebben op de momenten dat we wel sliepen).