|
4
4 april zijn we aangekomen in Bangkok (niet aangekomen in de zin van dikker worden want dat zal hier vast niet gebeuren, gezien het voedsel op straat hier). Wachtend op de bus die ons naar Kao San Road zou brengen zag Richard direct al een bekende van de vorige trip naar dit lekkere warme (denk in termen van sauna) oord. Wat weer een toeval..... Met de warmte (om daar even op door te gaan) heb ik (Esther) op zich niet zoveel moeite, Richard daarentegen wel. Zweten geblazen hier! Op de kamer aangekomen (met air-co) hebben we eerst even lekker (nou ja, lekker.... daar over straks meer....) geslapen. Over dat "lekker" het volgende: zoals Ina ons al had verteld zijn de bedden niet altijd even zacht. Dit was echter nog zacht uitgedrukt: 's nachts heb ik letterlijk anatomieles gehad, ik weet nu precies welk gedeelte van je lichaam wegzakt in een "normaal" matras, ofwel een matras dat je gewend bent in ons koude kikkerlandje. Dit matras was echt van tropisch hardhout! Zelfs niet vriendelijk voor het milieu dus, hahahaha. Nou 't was best te doen hoor, we hebben er twee nachten geslapen.
5
De dag na aankomst (5 april) liepen we naar het paleis hier in Bangkok om dat te gaan bekijken, maar een "vriendelijke" thai vertelde ons dat we te laat waren, het mediteren was begonnen om 15.00 uur geloof ik. Wel had hij een heel verhaal over een mooie tempel de golden mountain en jawel the governement Export Center die speciaal deze week open was.
Hij hield een tuktuk voor ons aan en regelde een prijsje van 30 bhat voor ons (erg goedkoop, wij blij, maar we kwamen er nog wel achter!!)
Eerst naar de tempel, dit was erg mooi: een grote gouden boedha, die zie te trouwens overal, en een engels sprekende weer erg vriendelijke thai die ons van alles vertelde en uiteindelijk ook weer over het Export Center begon te vertellen. Je kon daar geweldig sieraden kopen die je dan in je eigen land weer kon verkopen met vette winst en zo betaalde je dan je reis..... Nou ja, wij op naar dat export center. Gewoon puur oplichterij natuurlijk en gelukkig was Richard zo handig om dit direct te begrijpen. Die winst van 6000 USA dollar klonk mij wel oke in de oren. Niet gedaan dus, maar wel lachen. Op naar de golden mountain. Weer terug van ons uitzicht over Bangkok (stad van 12 miljoen inwoners!!!!) was onze tuktuk-chauffeur verdwenen.... ook erg vriendelijke thai dus! Gelukkig was Kao San Road redelijk dichtbij en konden we met de benenwagen.
6
De volgende dag (6 april) hebben we een retourtje Phetchaburi (ook wel Phetburi) gemaakt met de bus. Phetburi bleek geen reet aan, vooral het hostel waar niemand aanwezig was, behalve loslopende apen (echte apen hoor, net de apenheul) en dus zijn we al snel weer naar Bangkok gereisd. Die terugreis is een verhaal op zich. Van Marleen weet ik me nog verhalen te herinneren van een busreis in Zuid-Amerika en ik kan me nu levendig voorstellen hoe dat moet zijn geweest. Deze buschauffeur vond het blijkbaar heel normaal dat hij met een bus vol mensen een race-wedstrijdje ging houden met andere bussen. Leuk hoor. Stel je voor: de weg was afgezet, zodat er maar aan een kant zou worden gereden, ze waren er blijkbaar bezig. Onze chauffeur zag echter zijn kans schoon hij schoot tussen de pionnen door naar de kant waar niemand reed en waar mensen aan 't werk waren en haalde doodleuk even twee bussen in op topspeed. Lachen man, hij wel in ieder geval. Toen we deze bussen met veel getoeter voorbij waren bleek even later dat het bagageluik was opernsprongen..... Ging hij achteruit rijden op de snelweg en een van die andere gozertjes rennen naar wat uit het bagagerek was gevallen om dit weer in te laden en je raadt het al: Richards backpack was al rijdende/racende op de snelweg eruit gevallen. De backpack was natuurlijk kapot, maar gelukkig niet op essentiele plaatsen zodat we die nog gewoon kunnen gebruiken. Wel zaten als onze electrische spullen in die backpack....... pas in ons nieuwe hostel konden we de inhoud bekijken, die had het gelukkig overleefd. Ik wilde bij het busstation nog mijn verhaal halen, maar Richard zei dat dit geen zin had, ze zouden opeens geen woord meer begrijpen van wat je zei. De buschauffeur deed zelfs de deur voor onze neus dicht toen Richard zei dat z'n backpack kapot was door de val op de snelweg. Weer een enerverend dagje dus.
Het is jullie waarschijnlijk al opgevallen dat we nog steeds in Bangkok zitten. Nou dat klopt!! Het heeft weinig zin meer op nu nog naar een eiland te vertrekken en we vullen onze tijd hier met het zien van alles wat hier te zien is.
7
Vandaag (7 april) bleek er een enorme optocht te zijn van allerlei plaatsen in Thailand. Dit heeft zeker de hele middag geduurd. Echt fantastisch was het. Compleet met enorme olifanten! Het werd ons duidelijk dat dit het waterfeest was.... olifanten, versierde wagens, mensen langs kant, iedereen gooide met water. Natuurlijk was het bloedje heet, maar dat een vrouw naast mij opeens haar drinkwater over mij heen gaat gooien... DAT VERWACHT JE NIET! Was wel erg lekker en dus wees is naar Richard en kreeg hij ook nog een lading water over zijn t-shirt. Al met al weer lekker afgekoeld dus. Helaas hadden wij natuurlijk weer geen foto-toestel bij ons, dus niets van dit alles is vastgelegd op de gevoelige plaat. Waar is nog wel een foto van wil maken zijn al die smakelijk bereide insekten. Sprinkhanen, maden, wormen, kevers....... heerlijk, maar niet voor mij.
Nou dat was het voor nu. Morgen gaan we naar het paleis en s'avonds naar thai boxing. (planning)
Foto Esther, Khao San Road, Bangkok VIDEO, Straat, Bangkok
8
Maandag 8 april (Bangkok) zijn we, zoals gepland (eindelijk iets dat echt volgens planning is gegaan hahaha) 's ochtends naar the King's Palace gegaan. Zoals bij velen van jullie bekend moet je daar volledig gekleed (meaning: lange broek of rok tot je enkels, en bedekte schouders) naartoe. Met het weer in Bangkok (heet) is dat geen pretje en je derde graads verbranding die je daar oploopt is ook erg beperkt en lijkt een beetje alsof je erg hard aan 't werk bent geweest (verbrande nek en onderarmen!). Erg charmant dus. Het was echter wel de moeite waard en Sandra we hebben nu wel foto's gemaakt dus je kunt het te zijner tijd ook bewonderen. Nadat we deze test of heat hadden doorstaan zijn we even gaan afkoelen in onze kamer in de Siam Oriental Inn, klinkt duur maar de prijzen zijn hier echt een lachtertje. Ook zijn we volgens planning 's avonds naar Thai Boxing geweest. Volgens Richard zou dit geen bloederige toestand zijn...... bij het eerste gevecht liep het bloed al langs het gezicht van het ene vechtertje (ze zijn allemaal zoooo klein). Van de 6 gevechten waren er twee bloederig en twee gingen er knock out met brancard afgevoerd, de hele ratteplan dus. Vooral het gillende publiek achter ons, dat volop aan 't wedden was, was een erg boeiend schouwspel. Verder was er een live band aanwezig die de achtergrondmuziek verzorgde, als 't spannend werd gingen zij sneller pingelen. Wij zaten afgezien van de bandleden helemaal alleen op een tribune .... vreemd dachten we in eerste instantie, totdat we weer vertrokken en zagen dat foreign people moesten zitten waar wij zaten en thai people aan de andere kant.... hoezo discriminatie hahaha.
Terug zijn we gelopen, want het bleek erg dicht bij Khao San Road te zijn. Deze wandeling bleek ook nog eens de moeite waard te zijn, want omdat het waterfestival gaande was, was Ratchamdoem Road (of zoiets) versierd met fonteinen die op de muziek water omhoog spoten en met gekleurde lampen werden belicht. Erg mooi.
Kings Palace, Bangkok Weer Kings Palace, Bangkok Esther (en nieuwe vriend), Kings Palace, Bangkok Richard, Kings Palace (populair), Bangkok
9
Dinsdag 9 april waren we eigenlijk wel een beetje uitgekeken op Khao San en in Bangkok komen we nog terug in verband met het regelen van visa en dan kunnen we de rest nog wel bekijken was onze redenatie..... conclusie: we hebben ons ticket gewijzigd en zijn eerder vertrokken naar Australie. En ook Taiwan hebben we dus maar gelaten voor wat het was. China Airlines heeft ons wat dit betreft erg verbaasd. We konden gewoon even bellen en alles was geregeld: de volgende dag kunnen we vertrekken naar Taipei daar moeten we dan ongeveer 8!!!!! uur wachten en dan vliegen we door naar Sydney. Omdat we verder nog de hele dag voor ons hebben en het in Nederland nog niet zo laat is dat we Marleen kunnen bellen om haar te feliciteren met haar verjaardag, houden we een meter taxi aan om ons naar de big boedha te brengen..... dat hadden we gedacht.... engels is niet een goedonwikkelde taal bij de meter taxi chauffeurs en dus zijn we aangewezen op een tuktuk-driver. Ja hij weet wel waar de big boedha is (wij bedoelen dus die grote slapende boedha). Hier is 't zegt ie in z'n beste engels. Wij betalen en stappen uit en we zien al een enorme gouden kop boven ons uittorenen. Geen slapende boedha dus, maar een enorme staande gouden boedha. Ook goed. Verder is er weinig te beleven totdat Richard een voetbal krijgt toegespeeld (opzettelijk of niet) en hij gaat voetballen met twee van die hele kleine thaise jochies..... foto-opertunity! Al snel kwam er een verschormpelde thai aan die vertelde dat je op dat grasveldje niet mocht voetballen (nou ja vertellen, hij wees dat ze d'r af moesten). Een van die thaise jochies wees naar z'n voorhoofd, wel lachen hoor. Even verder nog gekeken of er nog iets te zien was. Volgens mij was er vlak naast de boedha een muur waarin urnen stonden kompleet met foto's. Een begraafplaats in de vorm van een muur dus om een tempel heen gebouwd. Toen we terug wilden bleek ook dit weer erg dicht bij Khao San te zijn, want het was de tuktuk-drivers niet de moeite waard om ons terug te rijden!!!! Ze wezen ons wel even de weg, hoe aardig. Richard heeft op Khao San nog twee shirts (zonder mouwen) gekocht, omdat hij alleen maar erg warme t-shirts (met mouwen) meehad, te warm is mij gebleken toen ik in the King's Palace ook zoiets aanmoest! Natuurlijk wilde ik ook iets van Bangkok en heb ik een vouwbroek gekocht, rood natuurlijk zegt Richard nu! Ik heb die vouwbroek nu aan en smeer er net bier overheen..... niet handig!
10
Woensdag 10 april. Heel vroeg op (4 uur), omdat we om 5 uur met de mini-van naar het vliegveld gaan om naar Taipei te vertrekken. Ook deze chauffeur vond het erg leuk om te racen.... gelukkig is er om deze tijd nog niet zoveel verkeer op de weg, nou ja gelukkig? Dan kun je dus nog veeeeeel harder en bijna een afslag missen, omdat je te lang aan 't inhalen was. We hebben 't weer gered, zoals jullie kunnen zien. We hadden natuurlijk nog geen ontbijt gehad en hebben op 't vliegveld kennis gemaakt van de HETE noodles verkrijgbaar bij de 7 eleven (en dat als ontbijt...). We waren op ruim op tijd, waarschijnlijk omdat we rekening hadden gehouden met de thaise timing (1 uur rijden = 1,5 uur rijden in Nederland). Na ruim 3 uur vliegen en een "heerlijk" thais vliegtuig ontbijt kwamen we met honger aan in Taipei (tijdverschil met Nederland is inmiddels: 6 uur). Hier moesten we ruim 8 uur wachten op de transit-vlucht van Taipei naar Sydney. Geen probleem zou je zeggen, even een hapje eten wat lezen lekker door de winkels op het vliegveld.... nou vergeet het maar niet op 't vliegveld van Taipei. Na lang zoeken hebben we een noodle-tent gevonden, waar we voor 20 USA dollar een grote bak heerlijke verse "noodle soup" kregen voorgeschoteld. Het soup-gedeelte bestond uit een bruine watermassa die niet erg lekker rook (ongeveer zoals die ook smaakte) met daarin tofu (tenminste dat dachten we en ik wil niet weten als 't iets anders is geweest, laat staan dat Richard dit wil weten hahaha). In de children-playroom hebben we in immens grote (John Dere-groene, deze kleur is niet voor iedereen bekend) de rest van de tijd door gebracht, slapend en lezend in de meegebrachte Nederlandse bladen. Vertrek om 22.30 uur. Verkleumd tot op 't bod, want de airco in Taiwan is geweldig (koud dus).
11
Donderdag 11 april. Om 9.30 uur komen we aan in Sydney. Het tijdsverschil met Nederland is ondertussen opgelopen tot 8 uur, wat te merken is aan ons bioritme, die hebben we niet meer!
In Kings Cross hebben we, na een schuur aangeboden te hebben gekregen (wel net geverfd volgens de eigenaar (en dat was te ruiken!)) een hostel gevonden Eva's backpackers. Eva (wij denken tenminste dat dat Eva is) vroeg of we al op 't dak hadden gekeken toen we de kamer hadden bekeken (alsof je meteen naar 't dak vliegt....). Dat gingen we dan toch maar even doen en ze had niets te veel gezegd. Vanaf 't dak van Eva's hostel heb je een geweldig uitzicht over Sydney. Nog even een foto van maken...... Verder deze dag niets gedaan, behalve ons bioritme proberen weer op orde te krijgen.... slapen eten slapen dus.
12
Vrijdag 12 april zijn we naar the Ocean Aquarium geweest (natuurlijk op Richards aanvraag, maar ik vond 't ook geweldig). Je ziet er in eerste instantie natuurlijk erg veel ..... vissen en meer van die waterbeesten als kikkers, krokodillen, vogelbekdieren, rare waterkippen, lizards, etc. Maar als je dan doorloopt naar de sharks en de roggen..... nou ja, daar loop je gewoon tussendoor, onder, boven, naast overal vissebeesten, ook hele grote (4 meter lange) haaien en joekels van roggen, die een schaduw werpen als ze over je heen zwemmen, en niet te vergeten een reuzenschildpad. Een volgend aquarium gaf een weergave van het great barrier reef.... verbluffend die vissen en vooral die kleuren.
Na deze water ontdekkingsreis zijn we maar weer eens ons ticket gaan veranderen en hoe.... We blijven nu 3 maanden in Australie en vertrekken op 4 juli met Quantas naar Christchurch (Nieuw Zeeland) om daar vervolgens 5 weken te blijven. Op 12 augustus vliegen we dan vanuit Auckland terug naar Sydney. 15 augustus vertrekken we dan weer uit Aussieland via Taipei naar Hong Kong. Hoezo change of plans.
13
Vandaag 13 april hebben we nog even (nou ja, even....Thea en Geke check de afschriften van de creditcards maar) de greyhound geboekt inclusief vliegticket van Cairns naar Darwin (voorlopige vliegdatum 26 mei). Met deze "aanbieding" vertrekken we vanuit Sydney langs de oostkust (vliegen van Cairns naar Darwin dus) en vanuit Darwin naar Alice Springs, naar Adelaide, via Melbourne weer naar Sydney. Vandaag geregeld, morgen vertrek!
Esther, Eva backpackers hostel, Sydney 14
14 april (daar waren we gebleven geloof ik?) was voor nu onze laatste dag in Sydney en wat moet je in Sydney in ieder geval gezien hebben..... juist The Opera House (schrijf je dit wel zo?) en daarachter de Harbour Bridge. Op onze wandeling daarnaar toe kwamen we langs een oude bekende uit Florence van vorig jaar.... een beeld van een wild zwijn, waarbij je een wens kon doen als je geld in een bakje gooide en dan zijn snuit of tong ging aaien (ja, ik weet ook niet hoe iemand op dit idee is gekomen). Na deze verrassing konden we door een soort tuin lopen. Een "soort tuin" was onze eerst niet echt juiste indruk.... het waren the royal gardens ook wel botanic gardens van Sydney. Hartstikke mooi, overal stonden borden dat je vooral op het gras moest gaan lopen, want dit was ONS park. Op een gegeven moment hoorden we een gekwetter dat wil je niet weten. In eerste instantie dachten wij natuurlijk aan vogels, maar niets bleek minder waar. Omhoog kijkend kon je honderden vleermuizen zien hangen. Verder vlogen er enorm veel kakatoe's. De rare kippen, waar we 't eerder over gehad hebben, bleken Ibissen te zijn. Door dit park kwam je uit bij The Opera House en de Harbour Bridge. Op deze brug kun je over de top lopen, dit paste helaas niet echt in ons budget, hahaha.
's Avonds zijn we met de Greyhound om 10.45 uur naar Byron Bay vertrokken. Vooral Richard vond dit geweldig! Hij zat opgevouwen in z'n stoeltje en om nog een beetje te kunnen slapen hebben we allerlei "standjes" geprobeerd. Uiteindelijk lag Richard met z'n rug tegen het raam en ik met m'n rug tegen hem aan en met m'n voeten bij m'n buurvrouw aan de andere kant van 't gangpad op haar stoel. Ach ging best, toch Richard?
15
15 april kwamen we om ongeveer 10.30 uur aan in Byron Bay, stralend weer. Ja wat wil je ook: een surfmekka bij uitstek (geloof ik althans). Uit de bus stappend werd er al door 6 verschillende hostel-vertegenwoordigers naar je geschreeuwd of je bij hen wilde overnachten. Uiteindelijk gingen met Ryan mee, de "vertegenwoordiger" van Cape Byron Lodge. Hij had nog 1 double room over! Bij aankomst bij 't hostel bleek dit echter niet zo te zijn. Dan maar op een dorm slapen, weinig andere keus namelijk. Ik dus met 3 vreemde en 1 minder vreemde jongens op een kamer. WAT WIL JE NOG MEER! Onze buurman in de dorm wist te vertellen dat zijn backpack was gejat. Ook leuk. Het voordeel van dit hostel was dat je 's ochtends gratis pannenkoeken kreeg (Richard was iets minder blij, want dit is niet zijn favoriete voedsel, maar met stroop ging 't best). 's Middags zijn we naar 't dichtsbijzijde strand Tallow Beach gegaan. Daar was echt geen kip (zelfs geen rare kip). Lekker geslapen dus, wat wel nodig was na onze busnacht. 's Avonds lekker pasta gegeten (voor de zoveelste keer, want wat kun je anders zo snel klaarmaken?).
16
's Ochtends kregen we te horen dat er double-rooms vrij waren. Heel fijn dus, want de dorm waar we lagen zat niet alleen vol met jongens, maar was ook naast de gemeenschappelijke ruimte waar mensen tot 1 uur nadrukkelijk aanwezig waren. Na onze verhuizing bleek dat het weer niet altijd echt meezat. Het regende, maar met frisse moed zijn we toch maar op pad gegaan. En het zat mee, het regende pas toen we weer naar "huis" gingen. We zijn naar de Lighthouse (vuurtoren) van Byron Bay gelopen. Die tocht ernaar toe was prachtig. Die liep door een stuk Rainforest. Al lopend door dit rainforest liep er opeens alweer een rare kip voorbij die verder op ook nog de bomen bevolkten. Dit leek echt heel raar. Het bleken Bush Turkey's te zijn. Het leken ook wel kalkoenen dus zo gek was dat niet! Uit het rainforest lopend kwamen we bij een geweldig uitzichtpunt, een plek waarvan af je kon delta vliegen. Vlakbij zag Richard een ongeveer anderhalve meter lange lizzard, doodstil op een tak van een dode boom liggend. Verder lopend naar de lighthouse zagen we nog een enorme roodbruine roofvogel met een witte kop langs de rotsen scherend. De beloofde walvissen hebben we, ondanks mijn verwoede pogingen tot whale-watching, niet gespot. De wandeling ging verder over een stuk strand (Clark Beach en Main Beach), waarnaast het regenwoud liep. Boven dit woud vlogen parkieten en kleine papagaaien. Sander jij zou het hier geweldig vinden! Via 't strand kwamen we weer in Byron Bay en hebben we een supermarkt opgezocht. Die chocolade hier is echt niet te versmaden, iedere dag een reep! Zoals eerder al gezegd ging het vervolgens regenen en niet zo'n beetje ook. Doorweekt kwamen we weer bij de Lodge aan, maar 't was de moeite waard. Om 1 uur 's nachts hebben we nog contact met 't thuisfront gezocht. Dit verliep niet echt soepeltjes. Sander (jarig) was niet te bereiken.
17
Het weer was opgeklaard (wat wil je ook na een hele nacht regen). Stralende zon en wij hadden bedacht dat we wilden fietsen in de omgeving. Fietsen waren gratis bij 't hostel te verkrijgen, als je tenminste om 8.30 uur vooraan in de rij had gestaan en niet pas om 10.00 uur. Dat ging dus niet door. Dan maar nog eens naar de vuurtoren. En nee, dat was niet saai, want...... we hebben dolfijnen gezien. 3 of 4 zwommen en sprongen er met de golven heen en weer, een fantastisch gezicht. Verder was het weer nu oke en waren er op het deltavlieg-platform mensen aanwezig, die ieder moment konden vertrekken. Leek me wel leuk om te doen, maar helaas pindakaas niet gedaan. Vervolgens weer boodschappen gedaan, weer pasta en weer chocolade.
Wij, Uitzicht strand, Byron Bay Delta Vlieger, Byron bay Richard, Lighthouse, Byron Bay (meest oostelijke punt Australie) 18
Omdat het weer een stralende dag was met een koperen ploert (= zon) die ons goed gezind was, hebben we besloten om er nog lekker een easy dagje strand van te maken. Compleet met bodyboard op naar 't strand (main beach). Die stroming is heftig hier zeg! Lekker verkleurd weer pasta eten in 't hostel. Verder 's avonds de tas gepakt voor de volgende dag.
19
Om 9.45 uur vertrekken we met de greyhound naar onze volgende bestemming (waar we nu dus nog zitten): Brisbane. Tegen 16.00 uur kwamen we hier aan. Het hostel hadden we in Byron Bay al geboekt, dus geen probleem met onderdak zoeken deze keer. Met die enorme backpack de heuvels van Brisbane getrotseerd om bij ons hostel te komen: the Kookaburra Inn. Leuk hostel! Eerst nog even boodschappen gedaan (chocolade gehaald) en vervolgens naar the nightmarket die op the south bank van Brisbane was. Een eind lopen dus vanaf ons, maar Brisbane at night is de moeite waard! Mooi uitzicht vanaf de brug en vanaf the south bank. Verder is er op the south bank een lagoon. Een soort combinatie van strand en zwembad, heel relaxed!
20
Op 20 april, onze eerste volle dag in Brisbane, zijn we 's ochtends vroeg met de Mirimar (een oude veerboot uit 1934) over de rivier (Brisbane river????) naar de Lone Pine Koala Sanctuary gevaren. Onderweg kregen we heel verhaal over Brisbane en over de idioot grote huizen die langs de oever zijn gebouwd te horen. 't Was vooral leuk om Brisbane, waarvan wij dachten dat het niet zo'n grote stad was, eens vanaf het water te zien. Brisbane heeft, zoals ons later is verteld, 1.6 miljoen inwoners en is de op 2 na grootste stad van Australie (1=Sydney, 2=Melbourne). Op de waterweg naar het Lone Pine Park kwamen we nog langs de grootste kolonie vleermuizen (grootste waarvan is me even ontglipt). De vleermuizen "fruit bats" worden ook wel flying foxes genoemd, omdat ze zo ontzettend groot zijn, ze hebben een spanwijdte van ongeveer 1 meter! De geluiden die deze beesten maken is, laten we zeggen: apart. Gisteren hebben we ook al een vliegende vos gezien.... deze vloog alleen even niet toen we hem zagen.... hij piste en niet zo weinig ook, alsof er een volwassen man urineerde vanuit de boom! En dat naast de lagoon op the south bank, lekkere tegenstelling. Verder kroop er nog een beest rond in diezelfde boom.... wat dat was.... we zijn er nog niet achter, het leek wel een enorme rat, Richard heeft echter in een folder een beest gezien dat erop leek en die heette possum, whatever that may be, maar leuk het gezien te hebben, hahaha.
Lone Pine Koala Sanctuary dus, voor ik te veel afdwaal. Je kon hier met koala's op je arm op de foto, maar dat is toch niet echt natuurlijk of wel dan. Ook niet natuurlijk is dat je er eentje kunt aaien die bij een oppasser op de arm zit, maar dit kon ik toch niet laten. De vacht van een Koala is een wolachtig. Wist je dat een Koala 4 uur per dag op eucaliptesbladeren kauwt en de rest van de dag slaapt? Deze leuke wetenwaardigheid is ons verteld tijdens een educatief kwartiertje over de koala's met op de achtergrond (natuurlijk) slapende koala's. Naast bejaarde, mannelijke, geslachtsrijpe vrouwelijk, drachtige vrouwelijke, jonge etc. koala's waren er ook kangeroo's te zien. En niet alleen te zien.... je kon ze ook voeren en je lunch opeten tussen deze springbeesten. Richard kwam er achter dat dit niet echt een handig was, want ze zijn slimmer dan je denkt. Zitten we daar lekker te eten, ik had m'n boterham al op, zie ik daar een enorme kangeroo aan komen jumpen.... en die kwam echt niet voor de gezelligheid.... die had het op Richards boterham voorzien. Lekker hoor, boterham met kaas en tomaat, dat krijgt ie niet iedere dag. Hele grote roofvogels, witte, roze en zwarte kakatoe's, allerlei soorten papegaaien, rosella's etc. waren er ook te zien. En Ina ik zou mezelf maar niet meer vergelijken met een Tasmanian Devil, want die zijn niet moeders mooiste. Verder nog een wombat en andere inheemse diersoorten hier gezien, waarvan ik de naam niet meer precies weet. Een erg leuk dagje, alleen waren we even vergeten ons 's morgens in te smeren met zonnebrandcreme.... niet zo handig, want mijn gezicht is niet bedekt met een soort zonne-allergie denk ik tenminste. Gelukkig trekt het alwel weer iets weg, dus no worries made.... wat ze hier altijd zeggen.
Met de bus terug to town.
21
De dag erna (21 april) hebben we geloof ik gewoon helemaal niets gedaan. Wat slenteren door de stad, een beetje geinternet, met de webpage bezig geweest (Richard dan) en 's avonds een filmpie gepakt: The Scorpion King. Een echt geweldige keus Richard! De hoofdrolspeler kreeg uiteindelijk het meisje, werd koning en vriendjes met een van z'n vijanden, vermoordde al zijn andere vijanden zonder zelf ook maar een schrammetje op te lopen en leefde nog lang en gelukkig. Wel lachen hoor! En Gonda de bioscopen in Nederland zijn veeeeeel luxer dan hier hoor. De zaal waarin we zaten had iets weg van de oude bioscoop in Winschoten, toen wij nog op de lagere school zaten. De stoelen waren met zwarte tape gerepareerd, waar ze kapot waren gegaan, geen klapstoeltjes en popcorn etc. op de vloer. Buiten is 't hier in Aussie veel schoner dan bij ons, maar die bioscopen..... Het geluid was wel oke, digitaal!
Goeder verder naar de volgende dag, voordat het jullie te veel gaat vervelen.
22
Ook deze dag (22 april) hebben wij ons niet al te veel vermoeit met het uitvoeren van grootse plannen. Het originele plan was om Mount Cootha te beklimmen, volgens de Lonely Planet een tough climb van 3 kilometer. In plaats hiervan zijn naar de City Hall gegaan met de bedoeling de kloktoren in te gaan (met de 82 jaar oude lift). Toen we allemaal schoolkinderen in uniform voor de lift zagen staan, leek het ons beter later terug te komen. Eerst maar eens een duik in de reeds veel besproken lagoon. Nou ja, duik zou ik het niet willen noemen, want in het gedeelte waar wij waren was het water 1 meter diep. Na deze verfrissende "duik" nog maar eens een poging gewaagd bij City Hall en deze keer hadden we de toren zelfs helemaal voor ons alleen. Jammer was dat de gebouwen om de kloktoren van City Hall nog hoger waren dan de toren zelf, maar ondanks dat toch een leuk uitzicht.
's Avonds zijn we nog naar China Town gelopen, vlakbij ons hostel. We hadden bijna het gevoel alsof we al in China waren.... pingeldepingel-muziek op de achtergrond, levende vissen en andere zeedieren die je aan kon wijzen om vervolgens op te eten en meerdere Chinees-uitziende arc de triomph-achtige dingen. Echt heel mooi hoor. Hier hebben we de greyhound gebeld, die verbaasd vroeg waar we waren, met het oog op de muziek. We vertrekken 24 april (morgen) om 8.30 uur naar Hervey Bay. De bedoeling was eigenlijk Noosa Heads, maar alle hostels waren hier volgeboekt!! Misschien dat we vanuit Hervey Bay nog een tripje gaan maken naar Noosa. In ieder geval is 't plan om vanuit Hervey Bay naar Fraser Island (het grootste zandeiland van de wereld) te gaan voor 3 dagen ofzo.
23
Vandaag 23 april hebben een tripje gedaan met Rob's Rainforest Explorer Tours. Rob is een ex-backpacker die nu tours doet in de parken rondom Brisbane. We zijn met een groepje van 6 mensen, waarvan er eentje Nederlands was (hoe kan 't ook anders, Nederlanders heb je overal) en (Pap en Mam) uit Texel kwam en de familie Lubeck wel kent!!, naar de Glasshouse Mountains gegaan. Hierbij hoort een heel aborigan-verhaal. Er zijn 13 bergen in een vallei, die volgens dit verhaal een hele familie vormen. De grootste bergen zijn de vader en de moeder, een puntige kleinere is de oudste zoon en de rest zijn de andere kinderen. Ik zal jullie niet vervelen met het hele verhaal, maar 't was wel erg leuk. Na deze bergenfamilie zijn we door een stuk regenwoud gegaan. Helaas een ander stuk dan in de flyer stond.... dat was namelijk veel langer door 't regenwoud en compleet met watervallen en zwemmeertjes. Nu bleek dat de waterval bijna droog lag en de meertjes dus ook niet meer dan een plas water waren. Jammer, maar ach.... het regenwoud dat we nu zagen was ook de moeite waard. Het zat vol met kamerplanten. Ficus, hHertshoorn, nestvarens enzovoort. Toen we 't regenwoud in wilden lopen werden we verwelkomd door een enorme lizzard. Zo eentje als we ook al in Byron Bay hadden gezien, alleen nu bijna over onze voeten lopend. Al met al een leuk dagje. Op de terugweg, toen de eerste van ons werd afgezet, hoorden we een enorme knal, wat ook niet gek was als je zag waardoor dit kwam. Vlak achter ons was een taxi zo in een andere auto gereden. Beide auto's totall loss! Ach ja, da's weer eens wat anders dan een schietpartij, waarbij 1 dode en 3 of 4 gewonden vallen. Dit laatste bleek gebeurd te zijn vlakbij ons hostel in Sydney de laatste nacht dat we daar sliepen.
24
We worden op een zeer onchristelijk tijdstip wakker (6.30 ofzo) op een dag waar we niet te werk hoeven en tevens niet naar de kerk hoeven. Dat geeft stop tot nadenken. We vertrekken om 8:30 met de bus naar Hervey bay. Hervey bay is op zich geen bal aan, maar het is DE plek om je trip naar Fraser Island te boeken. En dat gebeurd dan ook in grote kuddes tegelijk.
We komen aan in Hervey Bay nadat we de geweldige film Crocodile Dundee hebben mogen zien. (De man die krokodillen vangt en om de 2 minuten no worries zegt. We stappen rechtstreeks in het busja van ons reeds geboekte hostel en binnen een paar tellen zitten we in een huisje met 4 dorm bedden (stapelbedden) en daarin een deurtje naar onze double room.
We lopen de honderdduizende winkeltjes af op zoek naar de juiste deal. Denk niet dat je hier honderden dollars kunt besparen. Het gaat over 5 dollar verschil en een korting hier en daar op internet en overnachting. Dus we boeken uiteindelijke bij Fraser Escape Backpackers (ons hostel). Dit schijnt de plek te zijn waar iedereen (bijna iedereen) dit boekt. Vrijdag vertrekken (26e)
Wat houdt Fraser Island dan in? 3 dagen en 2 nachten met een Jeep (4 wiel aandrijving) over zandweggetjes knorren, door jungle heen, kijken naar hele mooie meren en overnachten langs het strand met een tentje. En dan barbeknoeien met de rest van de mensen die ook hebben geboekt en als het goed is in dezelfde jeep zitten. 11 man in een jeep. Tja, je krijgt waar je voor betaald.
We gaan nog wat lopen naar het strand en belanden na een jug bier in de kamer en zitten met nog wat aanwezige mensen te praten die al geweest zijn. Foto's kijken en opscheppen dus. Toen naar bed. Gelukkig maakt de airco heel veel lawaai. DAt is ook het enige wat ie doet. Maar dan hoor je verder niks en kun je dus prima slapen.
25
Vandaag een dagje strand aangedaan omdat we in afwachting van ons vetrek naar Fraser Island en vandaag is er ook een briefing.
Al zittende op het strand bak je zo hard weg dat je je voeten niet kunt verplaatsen op zand ivm verbranding. Even lekker in de schaduw gaan zitten en genieten van het volledig verlaten strand. Dat is helemaal niet verkeerd. Hier en daar een vogel en wat wel heel grappig is. Honderden krabbetjes langs de kustlijn die continu ergens heen lijken te lopen. Als je er heen loopt kruipen ze als de bliksem in het zand en zie je er niets meer van.
Een beetje lunchen, zitten en een batterij gekocht voor Esther haar fototoestel. Het noemen waard want het betreft de enige zinvolle actie van de dag.
Om 14:50 komen we binnenlopen voor de briefing van 15:00 die voor het handige alvast maar begonnen is waar blijkbaar iedereen van op de hoogte was behalve.... Wij dus..... We hebben er gezeten en naar geluisterd. De man (Chris) die aan woord is begint enorme verhalen over hoe te reageren op Dingo's (soort wilde hond) die leeft op Fraser Island, hoe je moet rijden, wat je wel en niet moet doen, slangenbeten, insekten, gaten in de ozonlaag, enorme boetes voor troep in natuur achter laten. Als je deze man mag geloven ben je als je terugkomt of dood of harstikke blut. Maar het is voornamelijk bedoeld voor iets te enthousiaste 18 jarigen denk ik zelf die nog niet een (zoals wij) zeer sterk ontwikkeld verantwoordelijkheisgevoel hebben. (hum).
Nog ff zitten in de avond en dan maar afwachten op wat er komen gaat. Fraser Island dus?
26
Om 7 uur in de ochtend zijn we al lang op en zijn alle spullen ingepakt. De baggage die we niet nodig hebben wordt opgeborgen en we vertrekken met het strict noodzakelijke. Later blijkt dat iedereen zijn eigen opvatting heeft over het strict noodzakelijke. Na nog een briefing over hoe hard je mag rijden over het strand, dodelijke ongelukken en hoe je moet rijden een 4WD (4 wheel drive).
Om een uur of 10 beginnen we te rijden. Eerst over de weg richting de veerboot. De veerboot is volgestopt met auto's die naar Fraser Island gaan. Het eiland ziet er mooi uit. Heel veel bomen die je niet zou verwachten op een (nog niet verteld) 100% zand eiland. Het schijnt het grootste zandeiland ter wereld te zijn. We komen aan op de zandbak van Fraser Island nadat we op het pondje even lekker hebben kunnen lullen over nederland en wat wel en niet te doen in Oz met een nederlans stel.
We rijden dwars door een dichtbegroeid stukje jungle. Ziet er erg mooi uit en het heeft wel wat zo hobbelend over een zandpad met 11 mensen erin. We arriveren bij Central Station waar we parkeren. Verzamelplaats en beginnen een voettocht naar Basin Lake. (een meer zeg maar). Het nodige puf en zweet werk later arriveren we bij het meer. Werkelijk waar precies zoals je ziet op de foto's . Volledig wit zand met een kraakhelder volledig zwembad water blauw water (hmm water water) om je heen alleen maar wat bomen en hier en daar een vogen die op zoek is naar vis. Wat hier volgnes mij niet zit. De vogel ziet er ook heel dun uit. Hoe komt dit water zo blauw en helder dat je zelfs rechtstreeks mag en kan drinken? Gefilterd door het zand is het aangekomen via ondergrondse rivieren zullen we maar zeggen. Dat klonk alsof ik het bestudereerd heb. Nietwaar, het staat zo in de flyer en dan is het waar.
We gaan weer terug naar de auto waar met zijn alleen induiken. De ware aard van 3 medereizigers wordt al rap duidelijk als blijkt dat ze 200 blikjes bier hebben meegenomen. Een krijsend Iers clubje jongens die werkelijk niets te gek is.
We gaan naar Lake McKenzie. Als ik al dacht dat ik het mooiste strand had gezien dan is dat niets hierbij vergeleken. Nog nooit heb ik zulk helder water gezien. Je kan tot meer dan 20 meter diep kijken met snorkel. En het begin is heel ondiep van het meer waardoor het volledig licht blauw is. Vervolgens wordt het in 1 keer diep (15 meter in 1 keer) waardoor er een strak donkerblauwe lijn ontstaat wat een heel mooi effect geeft. Helaas wordt dit beeld even vestoord door geur van hash, 100 blikjes bier en gillende ieren. Maar ze zijn wel aardig (nog).
Onze club in de auto bestaat uit het volgende:
2 Israeliers
3 gillende ieren
2 ieren (meelopend stelletje met andere 3 ieren)
2 nederlanders (wij)
2 engelsen (stelltje)
we rijden over het strand op weg naar de kampeerplek. We zetten de tent op het strand op en het weer zit nog ontzettend mee. Zwemmen is heir niet toegestaan. Stingers (lelijke prikkende kwallen), haaien en een zeer verradelijke onderstroom. Dus dan laat je het wel. Speciaal in het nieuws dit eiland ivm zeer veel haaien dusja.....
Het wordt al rap donker (18:00 uur) en iedereen begint zich klaar te maken voor de barbeque. We eten: Worst, gepofte aardappel, gekookte maiskolf en een salade. Prima dus. Vervolgens: Volle maan, een geweldig uitzicht over de zee, bier en praat.
Tevens: Omdat ik van het mannelijke geslacht ben moet ik met Esther meelopen als ze gaat plassen ( je gelooft het niet) ivm altijd aanwezige Dingo's en die schijnen te weten of je mannelijk of vrouwelijk bent en reageren hier anders op. Als je moet poepen met je een gat van een halve meter graven en poepen en dan weer dichtgooien terwijl er iemand op de uitkijk staat voor dingo's. Ik weet niet hoe iedereen dat doet maar bij mij komt er dan al niks meer uit en bij Esther al helemaal niet (hehahaha).
Verder inkoppers als even praten over het agressieve gedrag van Israel bij de Israeliers. Die overigens ontzettend aardige mensen blijken te zijn. Ze zitten in het leger en zijn volgens mij nu weer op palestijnen aan het schieten. De ieren slaan helemaal door en zetten de stereo snoei hard. Bier wordt stevig ingenomen. We hebben veel meer hout dan toegestaan door de rangers en krijgen hier geen boete voor. Mooi zo.
We slapen (hmmm liggen op een matje met boem boem muziek en zeegeluid) een paar uur. Ik heb een prachtige slaapzak die niet dicht wil. Gelukkig slaapt Esther in mijn slaapzak (galant he). Ongeveer 10 minuten voordat ik eruit moet kom ik erachter hoe het ding werkt na een tip van Esther. Klitteband???? Tja lekker dom.
https://rjjooms.tripod.com/sitebuildercontent/sitebuilderpictures/260402001.jpg https://rjjooms.tripod.com/sitebuildercontent/sitebuilderpictures/260402002.jpg https://rjjooms.tripod.com/sitebuildercontent/sitebuilderpictures/260402003.mpeg
27
Als eerste zijn wij wakker en het is werkelijk heerlijk om wakker te worden en de zon te zien opgaan, een frisse lucht en een vreselijke kop. Tja je kan niet alles hebben.
Nadat we verbazingwekkend snel vetrokken zijn. (ik moet het de ieren meegeven) komen we er achter dat er nog even flink gescheurd is met de kar ergens midden in de nacht door wat ieren. Naja, gedane glorie.....
We rijden over het strand door (over riviertjes) en je gelooft het niet... Er landen vliegtuigen en starten vliegtuigen op dit strand waar wij overheen rijden met onze auto. Je moet ze voorrang geven dus dat doe je dan maar.
We zijn op weg naar Lake wabby. Een meer dat een enorme duin achter zich heeft dat werkelijk waar tientallen meters zeer schuin omhoog loopt. Het loopje er naartoe is weer zeer leuk. Mooie stukken natuur. Het meer valt na de andere 2 een beetje tegen. Het is een soort stinkwatertje. Een beetje de plassen van Holland. Er zwemmen vissen in die de dode huidcellen je voeten schijnen te eten. Ze hebben denk ik geen honger of ik ben niet te vreten want ze smeren hem aldoor ontzettend snel als ze dichtbij zijn. (Ik heb geurvreters?). Na het rollen van de duinen door diverse mensen en het bommetje in het water, het spotten van enorme roofvogels en andere gedierte gaan we door de duinen terug naar de auto.
We komen bij een gestrand schip waar we even ooh en aah zeggen en door rijden. We komen bij Cathedral Beach. Gekleurd strand zeg maar (rood) en wat bergen erachter. Met zijn allen op de foto en door rijden. We gaan naar de Champagne Pools. We moeten door een zandpad waar we allemaal uit de auto moeten en iedereen vast staat in het zand. Gelukkig heeft de ier genoeg bier gedronken om snoeihard erdoorheen te rijden en komen we als enige niet vast te zitten.
De champagne pools zijn gaten in de rotsen die aandoen als kleine bubbelbad pooltjes. Het water komt er in tijdens vloed. Harstikke mooi ziet het eruit. Er zwemmen allerlei gekleurde vissen en er wordt uiteraard weer wat zwemvertier uitgeoefend.
We rijden door naar Indian Head waar we moeten kamperen. Onderweg gaan we langs Eli Creek. Hier kun je een rivier induiken en mee gesleurd worden door de stroming langs het regenwoud. het was heel erg mooi en water was erg helder maar het klinkt dramatischer dan het was. Er is een keurig aangelegd looppad waar je bijna in de rij moet staan om het te doen. Het water wat -90 graden celcius maar het was erg leuk en dus doen wij het nog een keer. De ieren liggen ergens met 200 blikjes bier in het water en kunnen wonder boven wonder nog praten.
We maken kamp op bij Indian head. Een enorme puntige rots waar Captain Cook niet durfde te landen met zijn mannen omdat hier een hele club indianen op hem stond te wachten (Indian head jaja). Wij verplaasten ons tentje ver van de auto om zo geen boem boem muziek te hoeven horen als je wilt slapen.
We gaan ons omkleden. Eerst Esther en ik sta stoer op dingo wacht. Niks te zien. Ik ga me omkleden in de tent en plotseling ziet Esther er 1. En hij komt onze kant op. Ik zit in de tent en als ik het van Esther heb begrepen heeft ie zo goed als aan mijn kont geroken. (met tentzeil ertussen.) Dit werd de arme dingo teveel en nadat de rest hem zag en heel hard dingo dingo riep en zaklampen op hem ging richten was ie weg.
Verder: Zuipen, praten met nederlands stel, iemand die al in Nieuw-Zeeland was geweest met Kiwi Experience (wat wij gaan doen). Dingos op het strand en poepen in een kuil en weer dichtgraven.
https://rjjooms.tripod.com/sitebuildercontent/sitebuilderpictures/2704001.jpg https://rjjooms.tripod.com/sitebuildercontent/sitebuilderpictures/2704002.jpg https://rjjooms.tripod.com/sitebuildercontent/sitebuilderpictures/2704003.jpg https://rjjooms.tripod.com/sitebuildercontent/sitebuilderpictures/2704004.jpg
28
We staan vroeg op om de zonsondergang te zien op Indian head en om vervolgens walvissen, haaien en ander gespuis te spotten. Helaas, na een donkere avontuurlijke klim (die bij daglicht ook prima via het trappetje had gekund) komen we aan. Veel wolken, geen walvissen, geen haaien. Wel: Hoofdpijn, moe en misselijk.
TErug voor ontbijt. We ontbijten, ruimen op en vertrekken weer naar het meer waar we al zijn geweest. Lake McKenzie. We zitten bij het meer als er een ier uit een ander club aankomt. Hij is zo dronken dat hij niet meer weet waar hij is. Hij loopt met kleren aan het meer in en zingt het volkslied. Hij is volledig rood verbrand en ziet eruit en gedraagt zich als mr Bean. Uitlachen is alles wat je met deze arme ziel kan doen.
Terug naar het pondje en we zijn weer in de bewoonde wereld. Het is een alcohol tripje geworden want dat doet iedereen.
Wat doe je dus in de avond? Juist, Napraten, drinken en dansen......
Gelukkig sloeg 1 van de ieren nog even een ruit in van zijn hutje toen ik zijn stereo tot 2 keer toe helemaal uitgooide. tja....... het hoort erbij. We hebben wel weer wat behoefte aan privacy en zien nu wel weer uit naar een eigen kamertje in Rockhampten. We zien wel!
https://rjjooms.tripod.com/sitebuildercontent/sitebuilderpictures/2804001.jpg https://rjjooms.tripod.com/sitebuildercontent/sitebuilderpictures/2804002.jpg https://rjjooms.tripod.com/sitebuildercontent/sitebuilderpictures/2804003.jpg https://rjjooms.tripod.com/sitebuildercontent/sitebuilderpictures/2804004.jpg 29
Op 29 april zijn we, na een ontbijt van toast, gebakken ei en witte bonen in tomatensaus (verbazingwekkend lekker overigens) om 12.30 uur vanuit Hervey Bay vertrokken richting Rockhampton. Lekker hoor zo'n busrit met een kater van de super gezellige avond daarvoor, gevolgd door dormnacht nummer 2, inclusief een bijna-gevecht met Ierse buurman, die om z'n agressie kwijt te raken maar even een raam van de caravan naast de onze insloeg.
Gedurende de rit zette de buschauffeur gelukkig een film op Three to tango, erg gelachen met die ene van Friends. Leuke afleiding ook van het rommelende gevoel, dat niet veel goeds beloofde, als gevolg van de eerdergenoemde suup-avond. Om 18.00 uur kwamen we aan in Rockhampton. Richard had hier een kamer geboekt in het Criterion Hotel, maar er liepen natuurlijk allemaal weer mannetjes rond van hostels die ook nog wel een plekje hadden. Uiteindelijk zijn we met Ric meegegaan. Hij vertelde onderweg pas dat het nog eens 40 km rijden was. Wij hadden eigenlijk geen idee waar we naartoe gingen, maar dit maakte ons na deze dag ook niet zo veel meer uit, als we maar konden slapen. En dat konden we! Om 19.00 uur kwamen we aan in Emu Park (geen park, maar een superklein plaatsje). De naam was lang geleden aan deze plaats gegeven, toen er nog allemaal emu's in de rondte sprintten dus. Wij hebben geen emu gezien hoor. We hadden de keuze uit een hele unit voor onszelf, waar we zelfs een eigen keukentje hadden en een double-room, die niet meer was dan een hoogslaper met ruimte voor je backpack onder het bed. Keuze was snel gemaakt, helemaal na onze Frasertrip. We konden wel een beetje privacy gebruiken en tegen een redelijke prijs? De unit dus!
's Avonds in Emu Park Beach House hebben we direct maar een tour geboekt met de local guide Dave. Vervolgens lekker gemaft in onze eigen unit.
30
Koninginnedag! Van koninginnedag hebben we hier helemaal niets gemerkt. We zagen er misschien na de tour met Dave ietwat oranje uit, maar verder niets.
Goed de tour met Dave. Dave was een verhaal op zich, hij sprintte bijna de hele dag rond op blote voeten, achter allerlei beesten aan etc.
Om half negen moesten we paraat zijn en dat is ons gelukt, hoera! In een aftands busje, waarvan het hele plafond vol stond geschreven met reacties van andere tourgangers, gingen we op pad. Wat we wilden gaan doen vandaag, was Dave's eerste vraag. In ieder geval maar even naar de limestone caves. Dat was dus het eerste punt op de agenda. Onderweg naar Rockhampton kwamen we langs een enorme horde koeien die in hokken stonden. Dave vertelde hierover even dat dit het grootste abatoir van de omgeving was. Aan mijn reactie maakte Dave op dat ik waarschijnlijk vegetarisch zou worden. Nou ja, het is dan ook geen leuk gezicht om zoveel koeien te zien wachten op het moment dat zij tot een hamburger gereduceerd worden, toch? 's Avonds op de radio hoorden we nog dat er deze dag veel meer koeien waren geslacht dan anders, ik bedoel maar.
Goed verder over de tour. Dave reed ons naar Olsen's Capricorn Caves. Dit was een grottencomples boven de grond. Erg leuk om eens te zien, alhoewel het veel lijkt op de grotten die in Limburg en Belgie kunt vinden. Die zijn alleen veel natter, omdat ze ondergronds zijn. In deze grotten kun je zelfs trouwen werd ons verteld. Leuk, je staat dan dus met je witte trouwschoenen op een eeuwenoude laag bat-shit je ja-woord te geven, 't is maar wat je romantisch lijkt, hahaha. Bat-schit (vleermuizenstront) was inderdaad waar de bodem van de grotten uit bestond. Enorme hoeveelheden superkleinde vleermuizen leven in die grotten. Wij hebben er maar eentje gezien, was zeker verdwaald of had ook even een beetje privacy nodig. Normaal zitten er op 1 vierkante meter namelijk honderden van die beesten.
Na de grotten ging Dave op zoek naar Cattle Farms. Deze Cattle Farms waren echt super droog. Het blijkt dan ook de droogste zomer te zijn geweest vanaf dat er metingen plaatsvinden. Vroeger was deze droge grond bedekt met regenwoud, maar dit is gekapt voor de genoemde cattle farms. Of het echt rendabel is om hier een veehouderij te hebben, vraag ik me af. Dave vertelde dat er per koe 2 hectare grond nodig was voor voeding, moet je je voorstellen hoe dat in Nederland zou zijn hahaha. Ze hebben hier maar heel weinig bonte koeien, zoals je ze bij ons kent. Indisch koeien met enorme lappen nutteloos vel hangend van hoofd tot aan borst, die hebben ze hier. Bij een watertje zou je schildpadden kunnen zien, vertelde Dave, maar omdat het deze dag niet echt lekker weer was, lagen deze beestjes niet te zonnebaden. We hebben ze dus niet gezien. Een stuk verderop gingen we allemaal weer uit 't busje en pakte Dave een ..... rubberboot uit de bus. Ja, wij waren ook verbaasd, varen in een enorm droog gebied. Maar goed, roeien was wat we moesten doen. Het bleek wel de moeite waard, want langs de waterkant zaten een paar wallabies (klein soort kangeroo). Door onze geweldige roeikunst gingen we 2 keer aan land. We vlogen gewoon regelrecht de oever op, ja wat doe je dan he? Uitstappen dus maar. Niets te zien, alleen Dave (op z'n blote voeten) zakte tot bijna z'n knie in de blubber. Sorry mate! Verder roeien. Bij de volgende stop enorme mierenhopen gezien, kangeroo's en verder..... joekels van spinnen die webben maken die aanvoelen als nylondraad. Ja, echt waar ik heb gevoeld met een spin op afstand van 10 cm. Verder hebben we nog een kudde zwarte zwanen gezien. Weer veilig en droog in de bus van Dave verder naar een andere droge plek. En of je 't gelooft of niet: Essie is a real snake-spotter! Jawel, ik zag dus een zwarte slang met een gele buik in de boom zitten. Toen ik dit tegen Dave zei, stopte hij de auto, sprong eruit en ging even lekker snakechasing op z'n blote voeten. Wij erachter aan. Hij wist niet wat voor slang 't was en dus ook niet of hij giftig was enzo, als 't nou een piton was geweest, had hij hem zo opgepakt, vertelde Dave. Nou STOER HOOR!! En ook Riesie liet een onbekend talent zien: eagle-spotter. We reden door een bosje en Richard zag daar een enorme vogel. Dit bleek een enorme adelaar te zijn met een vleugel spanwijdte van 2,5 meter. Als dat vlak voor je neus wegvliegt, word je wel even stil hoor. Vertrekkend van de droge cattle farms zagen we nog vogels die wij aanzagen voor een soort emu's of struisvogels, maar niets bleek minder waar: het waren plain turkeys. Weer een andere soort kalkoenen dus. Deze bigbird wil je echt niet met kerst op tafel hebben hoor, wat een joekel van een kalkoen!
Na de droogte dacht Dave waarschijnlijk dat we wel toe waren aan een iets frissere omgeving. Langs de kust reden we naar Yeppon. Onderweg liet hij nog allerlei krabbetjes zien, het verschil tussen mannetjes- en vrouwtjes-krabben etc. Tegen 17.30 uur waren we weer back in Emu Park, waar echt helemaal niets te beleven valt! Wel heel aardige mensen: Ric, Jan en Elen.
https://rjjooms.tripod.com/sitebuildercontent/sitebuilderpictures/3004001.jpg https://rjjooms.tripod.com/sitebuildercontent/sitebuilderpictures/3004002.jpg https://rjjooms.tripod.com/sitebuildercontent/sitebuilderpictures/3004003.jpg https://rjjooms.tripod.com/sitebuildercontent/sitebuilderpictures/3004004.jpg https://rjjooms.tripod.com/sitebuildercontent/sitebuilderpictures/3004005.jpg |
